یکی از رایجترین گواهی هایی که توسط پزشک صادر می گردد گواهی استعلاجی است این گواهی معمولاً به در خواست خود بیمار یا ولی وی صادر می گردد البته این حق بیمار است که از پزشک معالج خود درخواست گواهی استعلاجی نماید اما در کشور ما عادت و توقع بیماران چنین است که اگر به پزشک مراجعه نمودند پس حق دارند که گواهیِ استعلاجی دریافت دارند که در آن گواهی حداقل یکی دو روز استراحت نیز به بیمار داده شده باشد اما باید به این نکته مهم اشاره نمود که ذکر مدت استراحت در گواهی استعلاجی اجباری نیست به عبارت دیگر صدور گواهی استعلاجی الزاماً با تعیین مدت زمان استراحت همراه نیست و در صورت عدم صلاحدید پزشک، گواهی استعلاجی(استراحت) صادر نمی گردد بلکه تنها گواهی می شود که بیمار در تاریخ خاصی ویزیت شده است مثلاً: "گواهی می شود آقای/خانم ....... در تاریخ 25/9/91 ( بیست و پنجم آذر نود و یک ) ویزیت گردید و تحت درمان لازم قرار گرفت."همانگونه که بیان شد در چنین گواهی ، زمانی برای استراحت در منزل برای بیمار در نظر گرفته نشده است اما در مواردی که پزشک صلاح می داند که بیمار برای مدتی از کار خود به دور بوده ودر منزل استراحت نماید لازم است که ابتدا و خاتمه زمان استراحت را دقیقاً مشخص نماید که در این امر نیز نکته ظریفی نهفته است که در اینجا به آن اشاره می کنیم: هنگاميكه در گواهي استعلاجی مدت زمان استراحت قيد مي‌شود، استفاده از عبارت "تا" به معني آن است كه استراحت در تاريخ مذکور خاتمه مي‌يابد مثال: اينكه بيمار از تاريخ 25/9/91 تا تاریخ 27/9/91 به استراحت نياز دارند به معني آن است كه استراحت بيمار در ابتداي روز 27/9/91 خاتمه مي‌يابد به عبارت دیگر بیمار باید در روز 27/9/91 در محل کار خود حاضر باشد.ولي هنگاميكه ذكر مي شود "لغايت" به اين معني است كه بيمار تا خاتمه روز مورد نظر كماكان از گواهی استراحت برخوردار است كه در مورد مثال قبلي اگر ذكر شود از تاريخ 25/9/91 لغايت 27/9/91 يعني تا خاتمه روز 27/9/91استراحت دارد و روز 28/9/91 خاتمه استراحت است و در این روز بیمار باید در محل کار حاضر گردد. عدم توجه همکاران محترم به این نکته ظریف گاه می تواند باعث ایجاد مشکلات جدّی برای بیماران گردد لذا پیشنهاد داده می شود که پزشکان محترم در امر صدور گواهی استعلاجی همیشه یک روال خاص را از نظر اعلام زمان پایان استراحت در پیش بگیرند.