همه می دانند که کادر درمانی موظف به کمک و درمان به بیماران هستند، حال سوال این است که آیا اگر احتمال ابتلای کادر درمانی به بیماری از طریق معاینه و درمان بیمار مطرح باشد باز هم کادر درمانی موظف به درمان بیمار هستند و یا خیر؟


یک سوال؟

همه می دانند که کادر درمانی موظف به کمک و درمان به بیماران هستند، حال سوال این است که آیا اگر احتمال ابتلای کادر درمانی به بیماری از طریق معاینه و درمان بیمار مطرح باشد باز هم کادر درمانی موظف به درمان بیمار هستند و یا خیر؟ 

در دو ماده قانونی به نوعی به این امر اشاره شده است 
اول:در تبصره ماده 152 قانون مجازات اسلامی 

ماده 152- هركس هنگام بروز خطر شديد فعلي يا قريبالوقوع از قبيل آتش‌سوزي، سيل، طوفان، زلزله يا بيماري بهمنظور حفظ نفس يا مال خود يا ديگري مرتكب رفتاري شود كه طبق قانون جرم محسوب مي‌شود قابل مجازات نيست مشروط بر اينكه خطر را عمداً ايجاد نكند و رفتار ارتكابي با خطر موجود متناسب و براي دفع آن ضرورت داشته باشد.
تبصره- کساني که حسب وظيفه يا قانون مکلف به مقابله با خطر مي‌باشند نمي‌توانند با تمسک به اين ماده از ايفاي وظايف قانوني خود امتناع نمايند.


دوم در بند 2 ماده واحده ‌قانون مجازات خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی مصوب 1354.3.5

ماده واحده -
1 - هرکس شخص یا اشخاصی را در معرض خطر جانی مشاهده کند و بتواند با اقدام فوریِ خود یا کمک طلبیدن از دیگران یا اعلام فوری به‌مراجع یا مقامات صلاحیتدار از وقوع خطر یا تشدید نتیجه آن جلوگیری کند بدون اینکه با این اقدام خطری متوجه خود خود اویا دیگران شود و با‌وجود استمداد یا دلالت اوضاع و احوال بر ضرورت کمک از اقدام به این امر خودداری نماید. به حبس جنحه‌ای تا یک سال و یا جزای نقدی تا پنجاه‌هزارریال محکوم خواهد شد. 
در این مورد اگر مرتکب از کسانی باشد که به اقتضای حرفه خود می‌توانسته کمک مؤثری بنماید به حبس جنحه‌ای از سه‌ماه تا دو سال یا جزای نقدی ازده هزار ریال تا یکصد هزار ریال محکوم خواهد شد. 
مسئولان مراکز درمانی اعم ازدولتی یا خصوصی که از پذیرفتن‌شخص آسیب‌دیده و اقدام به درمان او یا کمکهای اولیه امتناع نمایند به حداکثر مجازات ذکر شده محکوم می‌شوند.

2 - هرگاه کسانی که حسب وظیفه یا قانون مکلفند به اشخاص آسیب‌دیده یا اشخاصی که درمعرض خطر جانی قرار دارند کمک نمایند از اقدام‌لازم و کمک به آنها خودداری کنند، به حبس جنحه‌ای از شش ماه تا سه سال محکوم خواهند شد.

به نظر می رسد در موارد الکتیو، کادر درمانی می توانند چنین بیمارانی را به منظور حفظ جان خود نپذیرند برای مثال بیماری که مبتلا به ایدز می باشد و برای کشیدن یا پر کردن دندان خود به دندانپزشک مراجعه نموده است . اگر دندانپزشک امکانات حفاظتی لازم برای پیشگیری از ابتلا به ایدز را نداشته باشد می تواند چنین بیماری را نپذیرد و وی را به مراکزی که امکانات لازم را در اختیار دارد ارجاع نماید 

اما اگر همین بیمارِ مبتلا به ایدز، به علت آپاندیسیت پرفوره به بیمارستان مراجعه کرده باشد و عدم مداخله جراحی فوری منجر به مرگ وی می گردد آیا جراح می تواند به دلیل نبودن امکانات حفاظتی لازم دراین بیمارستان و احتمال آلوده شدن خود، از انجام عمل جراحی چنین بیماری خود داری نماید؟

مثال دیگر:
 فرض کنید   که در محیط خارج از بیمارستان با فردی که به صورت ناگهانی دچار ارست قلبی ـ تنفسی شده است مواجه می شوید و هیچگونه امکانات و وسایلی نیز در اختیار ندارید و تنها راه CPR این بیمار فرضی ، تنفس دهان به دهان باشد اما شما متوجه وجود زخمهای هرپسی در لبها و دهان بیمار می شوید ! آیا کادر درمانی موظف به تنفس دهان به دهان هستند یا خیر؟  

پاسخها و نظرات خود را به ادمین کانال ارسال فرمایید 


لطفاً کانال " دفاع از حقوق جامعه پزشکی" را به جامعه محترم پزشکی و پیرا پزشکی کشور معرفی نمایید.
برای عضویت در این کانال کافیست بر روی لینک زیر کلیک فرمایید 
https://telegram.me/dadmehr_org



ضمیمه ها
ضمیمه ندارد
تمامی حقوق برای وب سایت دادمهر محفوظ است. Telegram