درسی از یک پرونده
بيمار آقايي 35 ساله بوده كه نيمه شب با درد قفسه سينه، رنگ پريدگي و استفراغ به اورژانس بيمارستان منتقل ميشود. بيمار تنگي نفس را از يك هفته پيش و بياشتهايي را از 2 روز قبل داشته است.
پزشك اورژانس بيمار را معاينه نموده و براي درمان تنگي نفس وي، داروي تئوفيلين G تجويز مينمايد.
به درخواست و اصرار همراهان بيمار، سرم يكسوم-دوسوم نيز براي وي تجويز ميشود و بيمار بستري نشده، ترخيص ميگردد.
بنا به گفته همراهان، بيمار بعد از خروج از اورژانس حالت تهوع پيدا ميكند و استفراغ مينمايد و حدود 5/1 ساعت بعد فوت ميکند.
بنا به اظهارات پزشك معالج در معاينات به عمل آمده، فشارخون نرمال و سمع قلب و ريه طبيعي بوده است.
توضيح اين كه بيمار حدود 2 هفته قبل نيز به بيمارستان ديگري مراجعه كرده كه براي وي نوارقلب و آزمايش خون درخواست شده و پزشك معالج بعد از رؤيت نتيجه آزمايشها و نوارقلب دستور بستري صادر نموده است.
در آزمايشهاي 2 هفته قبل بيمار كلسترول 325 mg/dl (ميزان نرمال mg/dl260-150) قابل توجه بوده است.
پس از فوت بيمار، بستگان وي شكايت نموده و پس از بررسي كارشناسي پرونده در نظام پزشکي، بروز خطاي پزشكي در تشخيص بيماري، محرز دانسته و براي پزشك معالج قصور در نظر گرفته شده است.
توصيه هاي لازم به منظور پيشگيري از قصور پيش آمده:
1- براي بيماري كه نيمه شب با تنگي نفس و استفراغ مراجعه ميكند و از يك هفته پيش تنگي نفس و از 2 روز قبل كاهش اشتها داشته است، گرفتن يك نوارقلب و در صورت وجود نكته پاتولوژيك در آن، ارجاع بيمار به متخصص قلب ميتواند به تشخيص و درمان بيمار كمك موثري نمايد.
2- تحت نظر گرفتن چنين بيماري با تابلوي ذكر شده، و انجام آزمايشها و معاينات مكرر، ميتواند به پزشك در تشخيص بيماري كمك كند و از بروز عوارض ناخواسته و جبرانناپذير پيشگيري نمايد.
لطفاً کانال " دفاع از حقوق جامعه پزشکی" را به جامعه محترم پزشکی و پیرا پزشکی کشور معرفی نمایید.
برای عضویت در این کانال کافیست بر روی لینک زیر کلیک فرمایید
https://telegram.me/dadmehr_org