اعتیاد در بیماران بستری

در چند سال اخیر نظریات مختلفی در خصوص افراد معتاد بیان شده است که هر کدام طرفداران خاص خود را دارد. گروهی فرد معتاد را یک مجرم می دانند که باید مجازات شود و عده دیگر یک معتاد را یک بیمار و مددجو می دانند که نه تنها قابل ترحم می باشد بلکه نیاز به درمان نیز دارد و این وابستگیهای جسمی و روانی است که او را درگیر اعتیاد کرده است. حال سوال اساسی که مطرح می باشد این است که اگر چنین فرد معتادی به دلیل بیماری در یک مرکز درمانی بستری گردید، تکلیف چیست؟ و از نظر اخلاقی و قانونی چه وظیفه ای بر عهده کادر درمانی می باشد؟ آیا باید وی را به مراجع قانونی و قضایی معرفی کنیم تا همچون یک مجرم با وی برخورد گردد؟ ویا باید از کنار اعتیاد بیمار گذشت و تنها به درمان وی پرداخت؟ و اگر راه دوم را بپذیریم آیا باید به بیمار و همراهان وی اجازه دهیم تا مواد مخدر را برای وی تهیه نمایند؟ یا اینکه بیمارستان وظیفه دارد نیازهای بیماران معتاد را بر طرف کند؟! مسلماً براساس قواعد و ضوابط اخلاقی ، زمانی که فردی به عنوان بیمار به یک مرکز درمانی مراجعه نموده است، کادر درمانی باید تنها به فکر درمان وی و تسکین آلام او باشند. از طرف دیگر امروزه در بسیاری از جوامع دنیا فرد معتاد را یک مجرم نمیدانند بلکه وی را به نوعی یک بیمار در نظر می گیرند که نیاز به حمایت و همراهی در امر درمان خود دارد. مسلماً اگر چنین فردی علاوه بر مشکل اعتیاد ، مبتلا به بیماری دیگری گردد که نیاز به درمان داشته باشد و در یک مرکز درمان بستری شود وظیفه تیم درمان کمک به بهبودی بیمار خواهد بود. از سوی دیگر عدم توجه به نیازهای جسمی و روانی چنین فردی به مواد مخدر، می تواند باعث ایجاد عوارض جدّی در وی گردد برای مثال چنین بیماری در صورت وجود زمینه مستعد ممکن است به علت ایجاد Withdrawal syndrome دچار MI شود و یا به خود یا دیگران آسیب برساند و یا اقدام به فرار از بیمارستان کند و بدینوسیله درمان وی ناقص بماند که حتی ممکن است در مواردی موجب ایجاد عوارض جدّی در او شده و حتی باعث مرگ وی گردد که مسلماً هیچ عقل سلیمی چنین امری را نمی پذیرد. منطقی به نظر می رسد در چنین بیمارانی، اعتیاد را نیز جزئی از بیماری ایشان در نظر گرفت و به همان ترتیب با آن برخورد نمود.


ضمیمه ها
ضمیمه ندارد
تمامی حقوق برای وب سایت دادمهر محفوظ است. Telegram