مخالفت بیمار با ادامه درمان

زمانی که بیمار به پزشک مراجعه می نماید فرض بر این است که با رضایت وبا هدفِ درمان به طبیب مراجعه نموده است و مسلماً هر عقل سلیمی نیز چنین امری را می پذیرد.اما گاه مواردی پیش می آید که بیمار از ادامه درمان سر باز می زند !حال سوال این است که در چنین مواردی چه باید کرد؟ مسلماً در مواردی که بدیهایت پزشکی آنها را اورژانس محسوب می نماید و عدم ارائه خدمات درمانی به صورت فوری باعث ایجاد آسیب جدّی به بیمار و حتی فوت وی می گردد عدم رضایت بیمار به درمان، نمی تواند مانع ارائه خدمات درمانی گردد برای مثال فردی که دچار پارگی شریان فمورال شده است ، مسلماً در چنین موردی حتی اگر بیمار عدم رضایت خود به درمان را هم اعلام دارد باز کادر درمانی وظیفه دارند که وی را درمان کنند و حداقل، اقداماتی که جهت حفظ حیات وی لازم است را انجام دهند اما مواردی هست که بیمار وضعیت اورژانس ندارد ولی انجام درمان برای وی لازم است برای مثال بیماری که مبتلا به کنسر سرویکس شده است و درمان وی شامل هیسترکتومی و سپس شیمی درمانی می باشد. بیمار بعد از هیسترکتومی از پذیرش شیمی درمانی سر باز می زند.در چنین مواردی وظیفه کادر درمانی چیست؟ آیا می توان مانند حالت اورژانس ذکر شده در بالا عمل نمود یا باید راه دیگری را در پیش گرفت؟ مسلماً چون جان بیمار در خطر فوری نیست انجام درمان بدون رضایت وی فاقد وجاهت قانونی و حتی اخلاقی است. پزشک و سایر کادر درمانی در چنین وضعیتی وظیفه خطیری بر عهده دارند و آن صرف وقت و توجیه دقیق و کامل بیمار در خصوص روشهای درمانی موجود، علت انتخاب این نوع درمان ، میزان نتیجه بخشی این درمان و عوارض و خطراتِ عدم درمان می باشد که این امر نیاز به صبر و حوصله زیاد و دلسوزی نسبت به بیماران دارد. تجربه ثابت کرده است که اغلب قریب به اتفاق چنین بیمارانی در پاسخ به صداقت و دلسوزی پزشک و اخذ اطلاعات دقیق و منطقی، ادامه درمان را می پذیرند. اما اگر در موردی بیمار باز هم حاضر به ادامه درمان نشد باید این مطلب در پرونده بالینی وی ثبت گردد و مدارک مستندی در این خصوص تهیه شود مانند اخذ عدم رضایت به درمان به صورت مکتوب از بیمار و همراهان وی. یادمان باشد که بیمار حق انتخاب دارد و ما نمی توانیم نسبت به این امر بی تفاوت باشیم مگر در موارد اورژانس که جان وی در خطر است.


ضمیمه ها
ضمیمه ندارد
تمامی حقوق برای وب سایت دادمهر محفوظ است. Telegram