فردی به علت ضرب و جرح به تنها بیمارستان شهرستان ارجاع شده است در بدو ورود از درد شکم اظهار تألم مینماید . هموگلوبین وی 14 است، درد و تندرنس شکم وی همچنان ادامه دارد. برای بیمار سونوگرافی شکم درخواست می شود که وجود مقادیری مایع در داخل شکم را گزارش می نماید هموگلوبین بیمار بعد از حدود 12 ساعت افت کرده و به 12 می رسد به علت عدم وجود CTscan در آن شهر کوچک و مخالفت بیمار جهت اعزام وی به شهرستان مجاور بیمار تحت نظر گرفته می شود. فردای آن روز هموگلوبین بیمار به 11 می رسد و در این زمان جراح تصمیم به لاپاراتومی بیمار می گیرد اما بیمار که کاملاً هوشیار است، با این امر مخالفت نموده و اجازه انجام عمل جراحی را نمیدهد! توصیه ها و تذکرات پزشک به بیمار مبنی بر ضرورت انجام این عمل جراحی بی نتیجه می ماند و بیماردرخواست ترک بیمارستان جهت استراحت در منزل را دارد! حال سوال مطرح شده این است که آیا پزشک می تواند بدون رضایت بیمار اقدام به جراحی وی نماید؟ و آیا در چنین حالتی که وضعیت بیمار بحرانی نشده است می توان به درخواست وی پاسخ مثبت داد و وی را ترخیص نمود یا باید مانع خروج وی از بیمارستان شد؟ مسلماً بروز چنین مشکلی به اَشکال گوناگون تقریباً در تمامی مراکز درمانی پیش آمده و خواهد آمد. اما راه حل اصولی این مسئله چیست؟ در مواد 59 و 60 قانون مجازات اسلامی به صراحت تصریح شده است که در موارد اورژانس که امکان اخد رضایت از بیمار وجود ندارد پزشک نسبت به عوارض احتمالی ایجاد شده ضامن نخواهد بود به عبارت دیگر در موارد اورژانس که جان بیمار جداً در معرض خطر است پزشک می تواند اقدامات درمانی لازم را بدون رضایت بیمار انجام دهد. اما در چنین بیماری که با وجود افت هموگلوبین همچنان هوشیار است و خطر مرگ آورِ آنی نیز وی را تهدید نمیکند، پزشک وظیفه دارد که بیمار و همراهان وی را نسبت به وضعیت خاص وی و نیز کلیه عوارض و خطرات احتمالی توجیه نماید و قویاً به وی پیشنهاد ارائه خدامات درمانی را بدهد و اگر باز بیمار و همراهان وی حاضر به دریافت درمان لازم نشدند و اصرار به ترک بیمارستان نمودند در این حالت موضوع در پرونده بالینی بیمار به صراحت ثبت شده و توسط کلیه کادردرمانی حاضرامضاء گردد البته باید به ایشان تذکر داده شود که در صورت بروز هر وضعیت غیر طبیعی فوراً به بیمارستان مراجعه نماید.