هر کادر درمانی در یک مرکز پزشکی یا بهداشتی اعم از خصوصی یا دولتی مشغول به کار است که مسلماً تمامی این مراکز درمانی بر اساس اصول و ضوابطی اداره می گردند که این اصول و ضوابط یا براساس پیش فرضهای مدیریتی از قبل مشخص شده اند و یا بر اساس خواست و نظر مسئولین مربوطه ضوابط خاصی جهت اداره این مراکز تعیین شده است.
مسلماً تمامی این ضوابط و اصول مدیریتی به منظور اجرای هرچه بهتر و صحیحتر فعالیتهای بهداشتی ــ درمانی در این مراکز وضع شده اند.
از طرف دیگر معمولاً رعایت ضوابط و قوانین خشک و غیر قابل انعطاف از طرف کادر درمانی چندان خوشآیند نیست و بسیار پیش می آید که کادر درمانی ترجیح می دهند در یک محیط دوستانه که روابط و صمیمیت حاکم بر ضوابط هستند مشغول فعالیت باشند برای مثال بسیاری از کارمندان ترجیح می دهند که اگر چند دقیقه ای دیرتر از معمول بر سر کار حاضر شده باشند به جای رد کردن مرخصی ساعتی و طی نمودن سیر اداری خاص آن، این کمبود ساعت خدمت را در پایان ساعت اداری در همان روز و یا روزهای دیگر جبران نمایند تا از این طریق از نظر وجدانی و اخلاقی نیز مسئولیتی متوجه ایشان نباشد. اما گاه تقدم روابط بر ضوابط باعث ایجاد حوادثی می گردد که برای هر دو طرف این رابطه، ایجاد دردسر و مشکلات جدی می نماید به مثال زیر توجه فرمایید:
یک متخصص اطفال در یکی از شهرستانهای دورافتاده کشورمان به عنوان تنها متخصص اطفال آن شهر مشغول به گذراندن تعهدات قانونی خود می باشد به علت رابطه بسیار عالی و انسانی که با مردم و مسئولین تنها بیمارستان شهر دارد همه او را دوست دارند و شدیداً مورد احترام اطرافیان است.
مسلماً چنین فردی نمی تواند در تمامی روزهای سال بر سر کار حاضر گردد و احتیاج به استفاده از مرخصی نیز دارد. پزشک مذکور برای پیگیری کارهای مربوط به خدمات قانونی خود قصد دارد که یک روز به دانشگاه علوم پزشکی واقع در مرکز استان برود. به دلیل وجود رابطه صمیمانه با کادر درمانی و مسئولین بیمارستان، بدون درخواست کتبی مرخصی و تنها با اطلاع شفاهی مسئولین در محل خدمت حاضر نمی گردد و مسلماً در این روز جانشینی نیز برای وی وجود ندارد از قضا در همان روز کودکی را به علت گزش عقرب به آن مرکز می آورند و به علت نبودن متخصص اطفال اقدامات درمانی مناسبی برای کودک انجام نمی شود و عملاً درمان وی بدون بستری نمودن بیمار وبدون تجویز سرم ضد عقرب و تنها به صورت ارائه توصیه های اولیه توسط پزشک عمومی و ترخیص بیمار صورت می گیرد. کودک به منزل برده می شود و متأسفانه در نیمه شب فوت می کند. پدر کودک از مرکز درمانی به علت عدم حضور پزشک متخصص اطفال شکایت می کند و مرکز درمانی نیز عدم حضور پزشک را بدون اخذ مرخصی و بدون هماهنگی اعلام می دارد!؟ در نهایت پزشک به پرداخت 50% دیه کامل محکوم می گردد.