آیین نامه اجرایی قانون آموزش مداوم

آیین نامه اجرایی قانون آموزش مداوم جامعه پزشکی کشور وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی هیات وزیران در جلسه مورخ ۱۰/۲/۱۳۷۶ بنا به پیشنهاد شماره ۶۵۶۵ مورخ ۲/۷/۱۳۷۵ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و به استناد ماده (۶) قانون آموزش مداوم جامعه پزشکی کشور – مصوب ۱۳۷۵ – آئین نامه اجرایی قانون یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود: ماده ۱- اهداف کلی اجرای قانون آموزش مداوم جامعه پزشکی کشور – مصوب ۱۳۷۵ – که در این آیین نامه به اختصار قانون نامیده می شود، ارتقای سطح دانش و مهارتهای شغلی موضوع ماده (۱) قانون، بهینه سازی خدمات بهداشتی – درمانی کشور و دستیابی به استانـداردهای کارآمد و مطلوب خدمـات پزشکی و حرفه های وابستـه منطبق با نیازهای جامعـه به روشهای یاد شده زیر است : الف – افزایش سطح آگاهیهای علمی، دانش فنی و مهارتهای حرفه ای مشمولان قانون . ب – به هنگام کردن دانش پزشکی مشمولان قانون به منظور آشنایی با تازه های علمی و عملی حرفه مربوط و انطباق آنها با نیازهای جامعه. ج – آشنا کردن جامعه پزشکی با سیاستها، جهت گیریها و اولویت های بهداشتی – درمانی کشور و جلب مشارکت آنها. د- تقویت و تحکیم آموخته های درست قبلی . هـ – آشنایی جامعه پزشکی با استاندارد های کارآمدو مطلوب خدمات پزشکی و حرفه های وابسته . ماده ۲ – وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با همکاری سازمان امور اداری و استخدامی کشور تشکیلات لازم برای تحقق اهداف قانون را پیش بینی می کند. ماده ۳- چگونگی کنترل و شرکت افراد مشمول قانون ( موضوع ماده ۱ و تبصره ۳ و ۴ آن و ماده ۴) به شرح زیر تعیین می شود: ۱- پزشکان، دندانپزشکان، دکترهای داروساز، متخصصان علوم آزمایشگاهی، دکترای حرفه ای علوم آزمایشگاهی و دکترای علوم بهداشتی در زمان صدور پروانه اشتغال اعم از پروانه مطب دائم یا موقت، یا پروانه تاسیس و مسئول فنی موسسه از زمان فارغ ‌التحصیلی موظف به ارائه گواهی شرکت در برنامه های آموزش مداوم تا آن زمان هستند و پس از آن نیز باید هر (۵) سال یک بار برای تمدید آن، پس از کسب امتیازهای لازم آموزش مداوم اقدام کنند، در غیر این صورت پروانه اشتغال اشخاص یاد شده تا تمدید مجدد و شرکت در دوره های آموزشی مطابق ضوابط، اعتبار ندارد. ۲- شاغلان حرف وابسته پزشکی نظیر مامایی، فیزیوتراپی، ساخت اندام مصنوعی، ساخت عینک طبی، لیسانسهای داروسازی، توانبخشی، دندانسازان تجربی و کلیه مشمولان قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی – مصوب ۱۳۳۴ – و اصلاحات بعدی آن نیز موظف به ارایه گواهی شرکت در برنامه های آموزش مداوم هستند و پس از آن نیز باید هر (۵) سال یک بار برای تمدید آن، پس از کسب امتیازهای لازم آموزش مداوم اقدام کنند، در غیر این صورت پروانه اشتغال آنها از درجه اعتبار ساقط می شود. ۱- کلیه اقشار پرستاری شاغل لیسانس و بالاتر که مشمول قانون هستند، برای ارتقای گروه و ارزشیابی موظف به ارائه گواهی شرکت در دوره های آموزش مداوم مربوط هستند. ۲- صاحبان پروانه تاسیس و مسئول فنی موسسات پزشکی ( بیمارستان، درمانگاه، مرکز جراحی محدود و معین، رادیولوژی، فیزیوتراپی، طب هسته ای، داروخانه، آزمایشگاه و نظایر آن ) که دارای یکی از مدارک دکترای پزشکی، دندانپزشکی، علوم آزمایشگاهی، داروسازی و دکترای حرفه ای علوم آزمایشگاهی باشند در هنگام اخذ پروانه یا تمدید پروانه خود – هر ۵ سال یکبار موظف به ارایه گواهی آموزش مداوم هستند و تمدید پروانه، منوط به ارایه گواهی آموزش مداوم می باشد. تبصره ۱- کلیه شاغلان حرف وابسته پزشکی در بخش خصوصی که نیاز به مجوز یا پروانه کار ندارند طبق قانون موظف به شرکت در دوره های آموزش مداوم بوده و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دستورالعمل مربوط را تنظیم و اجرا می کند . برای این گروه کارت اشتغال توسط دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی صادر می شود. تبصره ۲- چگونگی شرکت و کنترل اقشار پرستاری شاغل در بخش خصوصی توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با همکاری سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران تنظیم می شود. ماده ۴- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دانشگاههای علوم پزشکی و خدمات بهداشتی – درمانی مسئولیت اجرای ماده (۳) این آیین نامه را در هنگام صدور یا تمدید پروانه اشتغال مجوز دفتر کار و پروانه های تاسیس و مسئول فنی بر عهده دارند. ماده ۵- مصادیق تسهیلات و امتیازهای مندرج در بند (۲) ماده (۴) قانون – که افراد مشمول در زمان استفاده از آن موظف به ارائه گواهی شرکت کامل در دوره های آموزش مداوم هستند – عبارتند از : ماموریت در داخل و خارج کشور، استفاده از سهمیه دارو، لوازم طبی و آزمایشگاهی، امتیازهای نوبت داروخانه و آزمایشگاه، استفاده از تسهیلات بانکی، شرکت در امتحانات تخصصی، استفاده از بورس تحصیلی و فرصت مطالعاتی . تبصره – شورای عالی آموزش مداوم جامعه پزشکی مجاز است هر (۵) سال یکبار در راستای سیاستهای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مصادیق تسهیلات و امتیازها را تعدیل، اضافه یا کم کند. ماده ۶- تنها مورد معذوریت از شرکت در برنامه های آموزش مداوم، عدم فعالیت حرفه ای فرد مشمول قانون است . مرجع تشخیص معذوریت بر اساس دستورالعملی که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با همکاری سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران تهیه می کند، تعیین می شود. ماده ۷- کلیه وزارتخانه ها، سازمانها، موسسات و شرکت های دولتی و وابسته به دولت، هم چنین بخشهای خصوصی و سایر دستگاهها، موظف به رعایت مفاد این آئین نامه و ایجاد امکان شرکت کارکنان مشمول قانون در دوره های آموزش مداوم هستند. ماده ۸- منابع پیش بینی شده در بندهای ” الف “، “ب ” و ” ج” ماده (۵) تنها در زمینه اجرای آموزش مداوم هر دانشگاه استفاده می شود. تبصره – اعتبارات سالانه مورد نیاز برای اجرای قانون در هر دانشگاه پیش بینی می شود. ماده ۹- تعیین مقدار حق ثبت نام شرکت کنندگان در برنامه های مختلف آموزشی، با دریافت و بررسی نظرات دانشگاهها توسط شورای عالی آموزش مداوم جامعه پزشکی تعیین و ابلاغ می شود. ماده ۱۰- کلیه شرکتهای دارویی( تولیدی و توزیعی) موظفند معادل یک در صد (۱%) فروش خود را ( موضوع بند ” الف ” ماده (۵) قانون) به طور جداگانه در فاکتورهای فروش درج و مبالغ آن را در پایان هر ماه به حساب خزانه, که از سوی خزانه داری کل بدین منظور تعیین و افتتاح می شود , واریز کنند . شرکتهای یاد شده موظفند هنگام تقاضای تسهیلات ارزی، دریافت یارانه و سهمیه های دارویی مدارک پرداخت (۱%) فروش خود را به معاونت درمان و داروی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارایه کنند. تبصره – وزارت امور اقتصادی و دارایی موظف است هنگام رسیدگی مالیاتی شرکتهای یاد شده، برگ تسویه حساب یک در صد(۱%) را بر اساس نمونه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از شرکت مربوط مطالبه یا فیشهای واریزی به حساب خزانه داری کل را کنترل کند. حسن حبیبی معاون اول رییس جمهور


ضمیمه ها
ضمیمه ندارد
تمامی حقوق برای وب سایت دادمهر محفوظ است. Telegram