درسی از یک پرونده 14

بیماری به دلیل ترومای خفیف ناشی از تصادف، به یک مرکز درمانی مراجعه نموده است و تحت درمان لازم از جمله بخیه شدن جراحت پارگی قدام ساق راست خود قرار می گیرد و بعد از چند ساعت که تحت نظر بوده با توجه به شرایط مناسب و قابل قبولی که داشته توسط پزشک اورژانس مرخص شده است . بیمار فاقد همراه بوده و در حین ترک بیمارستان به دلیل سرگیجه به زمین می افتد و دچار ترومای شدید به گونه راست می گردد که این تروما با شکستگی استخوان ماگزیلا و دندانهای وی همراه می باشد. بلافاصله به اورژانس آورده شده و تحت درمان لازم قرار می گیرد. بیمار بعد از ترخیص از پزشک معالج طرح شکایت می نماید و چنین ادعا می کند که من در زمان ترخیص، وجود سرگیجه را به پزشک اورژانس متذکر شده بودم و درخواست چک کردن مجدد علایم حیاتی از جمله فشار خون خود را از پزشک نمودم ولی ایشان بدون توجه به درخواست من، دستور ترخیص مرا صادر نمود و ..... مسلماً طرح چنین شکایتی علاوه بر احضارپزشک معالج منجر به درخواست پرونده بالینی بیمار از مرکز درمانی می گردد و تنها مدرکی که می تواند مبنای اصلی تصمیم گیری قرار گیرد همین مندرجات پرونده بالینی است و ادعاهای بیمار و اظهارات پزشک معالج هیچکدام نمی تواند مبنای اصلی تصمیم گیری در خصوص اثبات یا رد قصور توسط کادر درمانی باشد. اگر از تأیید یا رد تقصیر پزشک بگذریم ،شاید درسی که بتوان از این پرونده گرفت این باشد که : 1. در زمان ترخیص هر بیماری، ضرورتاً علایم حیاتی بیمار مجدداًچک شود و در خصوص وجود یا عدم وجود شکایت و مشکلات بیمار از وی سوال گردد و پاسخهای بیمار جدی گرفته شده و به آنها پرداخته شود 2. حتماً تمامی موارد یاد شده در بالا در پرونده بالینی بیمار با ذکر تاریخ و ساعت ثبت گردد تا جلوی ادعای عدم توجه و عدم رسیدگی به چنین مواردی گرفته شود 3. اگر بیمار، همراه دارد بهتر است که در پرونده بالینی به این مطلب که بیمار با حضور همراهش ترخیص گردید اشاره گردد 4. ضروری است علاوه بر اینکه کلیه توصیه های لازم به بیماربه صورت شفاهی داده می شود این امر به صورت مکتوب در پرونده بالینی نیز ثبت گردد در آخر به این نکته مهم اشاره می کنیم که اصولاً تنها اقداماتی برای بیمار انجام شده تلقی می گردد که در پروند ه بالینی ثبت شده باشند


ضمیمه ها
ضمیمه ندارد
تمامی حقوق برای وب سایت دادمهر محفوظ است. Telegram