1- بیمار حق دارد از قابلیتهای حرفه ای، روش و مهارتهای افرادی که درمان را برای وی فراهم میکنند، اطلاعات کافی داشته باشد. 2- بیمار حق دارد بخواهد اسرار پزشکی وی محرمانه تلقی شود(در خصوص وضعیت سلامتی روانی، اعتیاد و ...) در خصوص تبادل الکترونیکی داده ها باید از فن آوریهایی استفاده شود که امکان افشای اسرار بیمار را به حداقل برساند. 3- بیمار حق دارد کارکنان و پزشکان معالج خود را در زمینه بمیاریهای روانی انتخاب کند و از میزان دانش آنها و همچنین هزینه های ایجاد شده مطلع باشد. 4- اقدامات لازم برای درمان بیماران روانی فقط باید توسط افراد صلاحیت دار و خبره در این امور انجام شود و نباید درمان با نظر اشخاص ثالث برای بیمار انجام شود. 5- بیمار حق دارد در خصوص بیماری روانی خود، درمان را به صورتی دریافت کند که برای سایر بیماریها ارائه می شود. 6- بیماران روانی و معتادان در صورت جستجو برای دریافت مزایای از کارافتادگی یا مزایای بیمه بهداشتی نباید مورد مواخذه قرار گیرند و ارائه خدمات برای آنها صرفنظر از نزاد، رنگ ،پوست، مذهب ،ملیت،جنسیت،سن و ناتوانی فراهم شود. 7- گروه ارائه دهنده خدمات درمانی در مقابل هر گونه صدمه سهوی در برابر بیمار پاسخگو و باید کلیه اقدامات خود را مستند کند.