در مقدمه باید اشاره کرد که اطلاعات و آمار موجود نشان از افزايش تعداد شكايات از جامعه پزشکی دارد و در بررسيهاي تحليلي انجام شده مشاهده ميشود غالب اين شكايات مربوط به مسایل قابل اجتناب و پیشگیری است و همكاران پزشك ميتوانند با کمیدقت و حوصله از بروز بسياري از اين شكايات پيشگيري کنند.
پیش از هرچیز باید به این نکته اساسی اشاره کرد که «بیماران تا آزرده نشوند شکایت نمیکنند» به گونهای که بیمارو همراهان وی پیش از آنکه از بد درمان شدن شاکی باشند از برخورد بد کادر درمانی گلهمند میشود.
از طرف دیگر، حقوقدانان به این امر معتقدند که «پيشگيري بهتر از دفاع موفق است» به عبارت بهتر باید در ارتباط با بیمار و همراهان وی به گونهای رفتار کرد که جای هیچ گونه گله و شکایتی باقی نماند. در اینجا به خاطرهای که از یکی از بزرگان جراحی دارم، توجه فرمایید:
آقای 60 سالهای به دلیل BPHبه وسیله یکی از ارولوژیستهای معروف تهران تحت عمل جراحی قرار گرفت و با توجه به بیماری ایسکمیک قلبی وی با وجود انجام تمامی اقدامات تشخیصی و درمانی و نیز مشاورات لازم، متاسفانه بیمار در حین عمل به دلیل سکته حاد قلبی Acute MI)) فوت کرد؛ توقع میرفت که با شکایت و برخورد شدید همراهان بیمار روبهرو شویم ولی با کمال تعجب، خانواده و همراهان بیمار فوت شده در عین حال که بسیار متألم و ناراحت بودند ولی هیچ گونه شکایتی نسبت به پزشک معالج نکردند. این همکار جراح که با تعجب من روبهرو شده بود، چنین گفت: «من چنان ارتباط صمیمی و صادقانهای با بیمارانم و همراهان ایشان برقرار میکنم و کلیه خطرات و عوارض اقدامات درمانی را به گونهای بسیار صادقانه به ایشان یادآور میشوم که من را یکی از نزدیکان خود میدانند و این احساس در آنان ایجاد میشود که من هرچه در توان دارم برای بیمارم انجام میدهم و در من ذرهای بی تفاوتی نسبت به بیمارشان نمیبینند بنابراین اگر برای بیمار مشکلی هم پیش بیاید ایشان هرگز به فکر شکایت و تلافیجویی نخواهند بود.
به ياد داشته باشيم:
اگر بيمار آسيب ببيند، احتمال دارد كه شكايت نكند ولي اگر آزرده شود، انجام شكايت از جانب وي بسيار محتمل است.