برای تکمیل پرونده پزشکی در بیماران ترومایی به گونه ای که که دقیق و از نظر قانونی مفید و قابل قبول باشد ،فهم دقیق نامگذاری انواع جراحات لازم است متأسفانه بسیار دیده می شود که پاره ای از همکاران ، یا جراحات را با هم اشتباه می کنند یا آنها را به طور صحیح توصیف نمی نمایند مثلاً بریدگی را به جای پارگی به کار می برند این مسئله ، تفسیر بعدی این گزارشات غیر دقیق را توسط پزشکان قانونی دشوار می سازد چرا که پس از مدتی جراحات ترمیم می یابند و ممکن است حافظه پزشک معالج نیز یاری ننماید که بعد از مدتها از وی در خصوص نوع و عمق جراحات سوال شود. لازم است به این نکته بسیار مهم اشاره نمود که بر اساس قانون مجازات اسلامی عمق جراحت عامل اصلی تعیین کننده میزان دیه پرداختی می باشد به طور کلی تروماهای مکانیکی بر اساس عامل ایجاد کننده آنها به انواع بریدگی ، کبودی (خونمردگی) ، سائیدگی و پارگی تقسیم می شوند البته توضیح و توصیف دقیق هر یک از انواع جراحات ،از حوصله این بحث خارج می باشد و در اینجا تنها به یک نکته مهم قانونی ــ پزشکی اشاره می گردد و آن این است که مسئولیت عامل ایجاد کننده جراحت در مواردی که از وسیله برنده مانند چاقو استفاده شده باشد ،بسیار شدیدتر از مسئولیت کسی است که از وسایلی مانند اجسام سخت مانند چوب و میله فلزی یا مشت و لگد استفاده نماید به گونه ای که قانونگذار مجازات فردی را که توسط چاقو باعث ایجاد جراحتی در بدن دیگری گردد تشدید نموده است چرا که حمل چاقو واستفاده از آن به نوعی برنامه ریزی شده و از قبل طراحی شده تلقی می گردد و این امر باعث تشدید مجازات فرد می شود، تا انواع دیگرجراحات که توسط یک جسم سخت مانند سنگ و چوب و مشت ایجاد گردد. لذا توصیه می شود همکاران محترم در زمان مکتوب نمودن مشاهدات خود در پرونده بالینی یا گواهی دقیقاً به اصطلاحات بکار رفته دقت نموده و بدون جهت از بکار بردن اصطلاحات چاقو خوردگی، Stab wound و Slash wound خودداری نمایند ضمناً اشتباه شایع بکار رفته توسط کادر درمانی، بکار بردن اصطلاح بریدگی به جای پارگی و برعکس می باشد که بر اساس مطالب بالا ،ضرورت دارد توجه بیشتری به اعلام نوع ضایعه شود.