مددکاری اجتماعی حرفه ای می باشد که هدف آن، کمک به مددجویان جهت ایجاد این توانایی در ایشان است که بتوانند با تکیه بر امکانات موجود برای حل مشکلات و یا رفع نیازهای خود اقدام کنند و به استقلال نسبی و رضایت خاطر فردی دست یابند .
بخش مددكاري رابط بين بيمار، بيمارستان و خانواده بيمار است و تنها بخشي است كه به طور مستقل با خانواده بيمار در ارتباط است.
امروزه مددکاری اجتماعی هر چند که به صورت یک دانش حرفه ای تعریف شده اما متاسفانه در بسیاری از مراکزدرمانی ناشناخته مانده است . وحتی از نظر بسیاری از کادردرمانی، مددکاری تنها یک واحد کسر درآمد محسوب می شود .
در اینجا به اختصار به پاره ای از وظایف واحد مددکاری مراکز درمانی اشاره می شود:
1. هماهنگي با پذيرش و نیزکادر درمانی در ارتباط با معرفي بيماران سرپايي با توجه به مشكل درماني و اجتماعي آنها ونیز بررسي وحل مسائل ومشكلات بهداشتي ودرماني مددجويان مراجعه كننده به مراکز درمانی ازجمله مصاحبه با خانواده ، بازديد منزل واجراي طرحهاي كمكي در رفع مشكل آنان
2. مصاحبه با بيمار و خانواده وي در مورد اخذ رضايت جهت انجام عمل جراحي و آمادگي براي عمل جراحي و قطع عضو و سعي در تقويت روحيه بيماردر این جهت
3. بررسي وضعيت مالي بيماران و حل مشكل پرداخت هزينه هاي درماني آنان از طریق استفاده از منابع نهادها و ارگانهای ذیربط از جمله سازمانهای بیمه و یا کمیته امداد و ....
4. راهنمايي ومعرفي مددجويان مراجعه كننده جهت دريافت امكانات پزشكي وپيراپزشكي به مراكزدرماني تابعه وديگرموسسات درماني كشور .
5. آماده سازي بيماران مددجو جهت بازگشت به اجتماع .
6. برنامه ريزي جهت آشنا نمودن افراد وموسسات و نهادها و ارگانها با واحد مددکاری بیمارستانها و جلب مشاركت مادی و معنوی ایشان
7. تهيه گزارش از وضعيت اجتماعي و اقتصادي بيمار كه مورد نياز كمسيونهاي پزشكي و از كار افتادگي و نقص عضو مي باشد .
8. حمایت و پیگیری وضعیت قربانیان خشونتهای خانوادگی از جمله کودک آزاری ، همسرآزاری، سالمندآزاری و نیز کودکان نامشروع یا ناخواسته متولد شده در مراکز درمانی و نیز بیماران بی خانمان و بی سرپرست با همکاری سازمانهای ذیربط
9. پيگيري درمان مددجويان بيماروايجاد ارتباط با موسسه درماني ارائه دهنده خدمات پزشكي.
در انتها به جمله آرمانی مددكاري اجتماعي اشاره می کنیم :
"چراغ من روشني بخش زندگي ديگران است "